Month: October 2015

Na het heel mooie weer in Mestia valt het weer in badplaats Batumi wat tegen. De hele nacht komt het met bakken uit de lucht en ook ‘s ochtends miezert het nog. Na een goed ontbijt besluit ik naar Hopa te gaan, en dan niet Hopa Turkije maar de Hopa Bazaar net buiten de stad. Lees meer…

Je hebt marschrutka’s en je hebt marschrutka’s. En de marschrutka voor de langste trip is een ouwetje, waar wij West-Europeanen de knieën niet in kwijt kunnen. De vering is non-existent. Geen pretje dus. Gelukkig wachten we niet tot ie vol is maar vertrekken al snel. Onze chauffeur is een bikkel, een oude grijze man die Lees meer…

Omdat ik de afgelopen dagen meer dan goed voor een mens is in auto’s en marschrutka’s gezeten heb, ga ik niet naar Ushguli, een dorp 3 tot 4 uur verderop. Het staat bekend als het hoogst bewoonde dorp in Europa maar ik schat in dat Mestia ook best mooi is om te verkennen. Als ik Lees meer…

Omdat ik me gisteren niet helemaal fit voelde en vroeg ging slapen, was ik op ‘t ongoddelijke uur van 05.30 al klaar wakker. Op zich niet slecht want ik moest vroeg bij de marschrutka (minibus) naar Mestia zijn. De hele nacht goot het, en toen ik om 07.20 mijn kamer uitstapte deed het dat nog. Lees meer…

Soms moet je een local geloven maar niet altijd krijg je wat je wilt. De man van de guesthouse is universiteitsprofessor en spreekt goed Engels. Dus als ik vraag wat een taxi naar de Bagratikathedraal globaal moet kosten, laat ik me ompraten. Ik ga op zoek naar de kabelbaan, die niet blijkt te gaan. Gelukkig Lees meer…

Gistermiddag/avond kwam ik terecht in een internetcafé. Even lekker wat blogs schrijven en daarna een rondje moderne stad. Daar was geen drol te doen, dus na een goedkope döner en een flinke wandeling vroeg ik een taxi wat de rit terug kostte. De chauffeur vroeg 4 lari en ik had geen zin om die ene Lees meer…

Ik ben speciaal naar Akhaltiskhe gekomen om naar Vardzia te gaan, een grottenstad met een kerk met bijzondere fresco’s. En vanochtend stond, zoals afgesproken, een taxi op me te wachten. Een oude man met een redelijk nieuwe Jetta. Hij sprak letterlijk geen woord anders dan Georgisch, dus de communicatie is vandaag weer een uitdaging 🙂 Lees meer…

Als ik aankom bij mijn hotel, net iets buiten de stad, aan de weg naar Vardzia, besluit ik eerst maar eens naar mijn kamer te kijken. Je snapt ‘t al… ‘t ziet er wat vaag uit. Als ik om het pand heen geleid wordt en achter boven een soort schuur terechtkom, vrees ik het ergste. Lees meer…

Ik word wel een luxebeestje, ondanks de cheapie kamers, merk ik zelf. Met mijn metro-mani kaart had ik namelijk voor 20 cent naar Didube busstation kunnen gaan, maar om nou zwetend met die koffer door de metro te tijgeren, neh! Dus wil ik een taxi nemen. Maar dat wil Mari, de eigenaresse van de kamer, Lees meer…

Rondom metro Marjanishvili ligt een wat luxere wijk. Naast een Subway en McDonalds een aantal luxere winkels en het Marjanishvili-theater in de hoofdstraat vol met luxe gebouwen met mooie oude gevels vind je er ook wat luxere koffietentjes met mooi geklede mensen. Maar vergis je niet, een straatje erachter verkruimelen de gevels waar je bij Lees meer…