Rondom metro Marjanishvili ligt een wat luxere wijk. Naast een Subway en McDonalds een aantal luxere winkels en het Marjanishvili-theater in de hoofdstraat vol met luxe gebouwen met mooie oude gevels vind je er ook wat luxere koffietentjes met mooi geklede mensen. Maar vergis je niet, een straatje erachter verkruimelen de gevels waar je bij staat. Elk nisje wordt benut door oude vrouwtjes op krukjes om pokdalige druiven, kleurrijke sokken of allerhande rommeltjes aan de man te brengen. Vaak vanuit een oude houten bak of kartonnen doos.
Bij elke kerk die men tegen komt, slaan de Georgiërs een kruis. Best veel werk in een stad die zo volstaat met kerken. En niet alleen de in het zwart geklede oude dames, ook jonge jongens zoals de chauffeurs van mijn tripjes. Inmiddels begin ik het verschil te horen, en onderscheid ik Georgiërs van Russen! Turken, Arabieren. Qua uiterlijk zijn de mensen hier zo divers, daar zie je het niet aan.
Jammer genoeg was er vanavond geen enkele voorstelling voor mij, wat me er niet van weerhoudt het theater even in te koekeloeren. Niks te zien. Dus na een wandeling rond het luxe deel ga ik de klim richting guesthouse weer aan. Meer cardio dan me lief is! Ik weersta de verleiding van de zoet geurende broodjeszaken, en die zijn er VEEL! het ruikt overal naar zoete oliebollen, hoewel de meeste broodjes feitelijk hartig zijn.
Weer een mooi dagje, en blij dat ik Tbilisi heb gekozen boven David Gareja!!! Morgen verder naar Akhaltsikhe!