De tweede dag begint met een goed ontbijt in het Konventa Seta, het voormalige kloostercomplex waar mijn hotel deel van uit maakt. Ik waag me aan alle lekkers: granaatappel-cranberry yoghurt, kool- en aardappelsalade en zelfs haring die ik hier beduidend minder vies vind dan in Nederland.
Musej Riga Birza en Bremer muzikanten
Alle musea, behalve het Art Museum Riga Bourse op het Dome Square, zijn dicht in verband met ombouw, renovatie of vind ik niet interessant. Dus om klokslag tien uur sta ik binnen bij Musej Riga Birza. Intussen heb ik in het kleine, makkelijk beloopbare centrum alweer het nodige moois gezien: het standbeeld van de Bremer muzikanten voor mijn hotel, de Riga Dome, het plein ervoor, het huis met de kat op het dak, en het enorme gebouw waar het museum in gevestigd is. De expositie van Papoea Nieuw Guinea en Aboriginal kunst is klein maar best interessant. Voor de vloer met Oosterse kunst geldt hetzelfde. De galerie met Western Paintings hangt vol met oude Nederlandse en Vlaamse kunstenaars maar de periode (18e en 19e eeuwse kunst) spreekt mij niet aan. Al met al is ‘t museum een bezoekje wel waard.
Riga Castle
Daarna loop ik allerlei kinderkopsteegjes door naar de Virgin of Anguish Church, de Maria Magdalena kerk, het Riga Castle. Her en der zie ik sculpturen met voor mij onbekende kunstenaarsnamen op straat of langs een gebouw. Als ik de ingang van een kerk zoek, stap ik bijna binnen in wat bij nader inzien een soort voedselbank lijkt: oude dametjes komen met tassen vol boodschappen het souterrain uit.
Lielas Kristaps en rivier de Duina
Bij het kasteel dat niet echt op een kasteel lijkt maar een fort steek ik over naar de kade, waar het beeld staat van Lielas Kristaps, de veerman waarop Riga’s bestaan geënt is. Het uitzicht over de bijna stilliggende rivier Daugava (ook wel Duina) is indrukwekkend. De Vansu Tilts (brug) wordt mooi gereflecteerd in het water. Ik word er helemaal blij van!
Art deco
Vanaf de kade loop ik richting de art deco-wijk achter het Esplanada park, langs theaters en grote, statige gebouwen. De huizen in deze wijk zijn goed onderhouden en statig. De ene gevel nog mooier dan de andere. Toch geef ik de voorkeur aan Old Town, dat voelt ‘warmer’ aan.
Powder Tower, Torna iela en restaurant 3 Pavaru
Ik kom (weer) over het City Canal en loop langs de James’ Barracks naar de Powder Tower en Torna iela, een van de smalste straatjes van Riga en… toevallig ook de plek waar nog een restaurant van mijn verlanglijstje zit: 3 Pavaru, ook bekend als 3 chefs. Ook alweer zo’n mooi, sjiek maar toegankelijk restaurant. De prijzen zijn hier nog iets hoger maar ook hier begin je al bij het zien van de kaart te watertanden.
Als lunch kies ik voor de struisvogel tartaar met eendenei, rode ui, verse daikon en een schuim van framboos. Zelden at ik zo’n lekker maar vooral delicaat gerecht! Zalig. En de sap van lokale bessen was ook weer zo lekker. Om nog maar niet te spreken van de sausjes (pesto, framboos etc.) met brood als bijgerechtje. De sausjes die gewoon geschilderd werden op mijn placemat. Ook dit restaurant mag je niet overslaan als je naar Riga gaat! Wat goddelijk lekker!
Via het oude centrum, met de bekende 3 Brothers huizen (bleek later, toen ik ze al op de foto had gezet omdat ik ze mooi vond), allerlei smalle steegjes met moois en lekkers en weer allerlei kerken dool ik terug naar het hotel. Eens een stedentrip zónder superstrakke planning, ‘t is even wennen maar toch blijk ik alle bezienswaardigheden te zien, zonder vastomlijnd plan. Erg leuk.
In het hotel doe ik even een middagdutje voor ik naar ‘t theater ga.
Opera in Riga
Rond half zes ga ik weer op pad, tijd om nog even rond te wandelen voor de opera Nabucco begint. Ik ben wat vroeg en kijk, gehuld in een gewone broek en tuniek mét bergschoenen, mijn ogen uit naar de dames in gala, de oudere mannen met jonge stoeipoezen en de oude deftige dames die winterse schoenen in de garderobe verwisselen voor elegante pumps. Het theater zit afgeladen vol en de opera is schitterend. Ik zit vooraan, rechts van de dirigent. Een ontzettend mooi plekje! Elke nieuwe acte heeft de dirigent weer zo’n glad glimmend nat communicatiemannetjeskapsel. Dat leidt wel een beetje af maar Nabucco kan ‘t hebben!
Na ruim 3 uur, met twee pauzes waarin drank en champagne rijkelijk vloeien onder de deftige inwoners van Riga, sta ik weer buiten. Ik ben er anderhalve dag, maar Riga heeft me nu al overtuigd! Ik vind ‘t hier superleuk!